Poklatkowa animacja „Kiedy Tajga Była Pustynią” opowiada o głębokiej tęsknocie, zmianie biegunów, najwyższej częstotliwości. Scenariusz, realizacja, animacja - Ekaterina Shramko. Muzyka - Henry No Hurry / Wawrzyniec Jan Dąbrowski. Film powstał w ramach projektu dyplomowego na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (prof. Ireneusz Olszewski) _________________________"When Taiga Was a Desert" is about deep longing, changing poles, highest frequency. Screenwriter, director, animator - Ekaterina ShramkoMusic - Henry No Hurry / Wawrzyniec Jan DąbrowskiThis film was created as part of a diploma project at the The Eugeniusz Geppert Academy of Art and Design in Wroclaw (prof. by Ireneusz Olszewski)

"Zostawiając Björnstad" Ludzie zdecydowanie bardziej lubią historie o początkach niż o końcach. Ale to właśnie jest historia o końcu. Ani tragicznym, ani naznaczonym rysem dramatu. Ot, końcu zwyczajnym, kulturalnym, który kładzie rękę na plecach i mówi:"Jestem. Przyszedłem. Nie będzie jak dawniej. "A kiedy końców widziało się już tyle, by móc ze spokojem odpowiedzieć: "Dobrze. Pozwól tylko, że wszystko uporządkuję. Nie chcę zostawiać bałaganu."...wówczas zostawia się Björnstad, lub każde inne miejsce, pogodzonym. Scenariusz: Kathe Shramko & Wawrzyniec Jan Dąbrowski. Animacja: Kathe Shramko. Muzyka: Henry No Hurry. Słowo: Wawrzyniec Jan Dąbrowski____________________________________________________"Leaving Björnstad”. People definitely prefer stories about beginnings than stories about endings. But this is the story about the end.Neither tragic nor marked by drama. Just an ordinary, cultured end that puts its hand on its back and says: "I am here. I have come. It won't be like before." And when you finally saw enough to be able to answer calmly: "Fine. Let me just sort everything out. I don't want to leave a mess."...then one leaves Björnstad, or any other place, being reconciled.Screenplay: Kathe Shramko & Wawrzyniec Jan Dąbrowski. Animation: Kathe Shramko. Music: Henry No Hurry. Word: Wawrzyniec Jan Dąbrowski

"Się”. jest próbą zilustrowania zjawiska zanikania Ja.Ten proces może się przytrafić każdemu, kto rozpuszczając się w jakieś czynności na dłuższą niż zwykle chwilę przestaję zadawać sobie pytania „Kim jestem?”, „Co Ja robię?”, a tylko doświadcza i tym doświadczeniem bez jego interpretacji całkowicie się staję. Często to nazywa się procesem kontemplacji. Animacja została zainspirowana książką Edwarda Stachury „Się”, w której główny bohater snuję opowieść za pomocą zaimku zwrotnego „się”, co nadaję jego czynom charakter organicznego wydarzania się w przeciwieństwie do intencjonalnych aktów woli. W ostatnim rozdziale autor zamyka całą historię rytmicznym poetyckim tańcem wokół stwierdzenia „nie ma Ja, się jest”, co stało się jedną z naiważlieszych składowych mego filmu. Poklatkowa animacja w połączeniu z wyrazistą recytacją i śpiewem Wawrzyńca Jana Dąbrowskiego (Henry no Hurry) pod wspólnie stworzoną przez nas muzyką, okazała się dla mnie najlepszym sposobem by podzielić się z widzem swoim bezpośrednim doświadczeniem zachwytu nad tym stanem i zaprosić go do praktyki obserwacji. Animacja: Shramko Ekaterina. Muzyka: Wawrzyniec Jan Dąbrowski (Henry no Hurry), Ekaterina Shramko

Animation: Ekaterina ShramkoMusic and sounddesign:Pasha Gudvin